GBP w Lipce

Lato. Czas gofrów, lodów, zabaw na dworze i spania do późna. Kasia się cieszy - w końcu kto nie lubi wakacji. Jest tylko jeden mały problem - ujadający potworek, który ma na imię Mucha i w którym przy odrobinie dobrych chęci można rozpoznać psa. Za psem podąża Baba Jadzia - postrach dzieci z okolicy. Wszyscy jej unikają, a już mistrzami w tym są Kasia i Łukasz.
Jak to jest zajrzeć w paszczę lwa? To znaczy - do mieszkania przykrej sąsiadki? Wkrótce oboje się o tym przekonują.

Opis pochodzi od wydawcy

Był sobie raz staruszek. Bardzo samotny, niepozorny staruszek. Uważano, że jest zbyt niepozorny. Uważano też, że ma za brzydki kapelusz. Dlatego wszyscy go źle traktowali. Nocami mały staruszek płakał w łóżku z samotności. Dlaczego nikt mnie nie lubi? Przecież jestem dla wszystkich taki miły, rozmyślał. O potrzebie przyjaźni. O radości z przyjaźni. I o dzieleniu się przyjacielem.

Obcy sobie, oddzielni, zaplątani w codzienne obowiązki, zniewoleni przez lęki. Kto mógł przypuszczać, że staną się nierozłączni, niczym Harry, Hermiona i Ron!Maria. Codziennie garść suplementów i paskudne smoothie. "Zdrowe i smaczne" - z pewnością! A na święta plastikowa choinka z supermarketu i wigilia z cateringu, bo - jak twierdzi mama - nie można tracić życia na drobnostki.Lena. Zawsze ze słuchawkami na uszach. To jedyny sposób, żeby odciąć się od ludzi. Niespecjalnie ich lubi. No i mama. Czasami myśli, że to raczej ona sama jest matką w tej rodzinie. Czuje się stara i zmęczona. Ale może porysuje, kiedyś to lubiła.Miłosz. W naciągniętym na głowę kapturze, z wielkim futerałem na wiolonczelę. Osobny. Nie lubi się wychylać. Gdyby tylko bluza mogła działać jak peleryna niewidka... Dość tego! Musi być silny, bo "świat nie jest miejscem dla słabeuszy".Choć chodzą do jednej klasy i mieszkają na tym samym osiedlu, właściwie się nie znają. Nie pomaga też ciągła presja - koniec szkoły, egzamin ósmoklasisty i mityczne punkty - za świadectwo, olimpiady, konkursy i wolontariat. Właśnie, wolontariat! Maria, Lena i Miłosz mają go odbyć w domu spokojnej starości.i nagle okazuje się, że to początek czegoś nowego i odświeżającego. Doświadczenie, które zmieni nie tylko ich, ale także ich rodziny.Nagradzana autorka Maleńkiego królestwa królewny Aurelki i opowieści o Ryjówce Florce, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, tym razem napisała książkę dla nieco starszego pokolenia młodych czytelników, choć tak naprawdę Stan splątania to powieść międzypokoleniowa.

Pewna staruszka czuje się nieszczęśliwa, bo w jej domu jest za mało miejsca. Czy poproszony o radę mędrzec pomoże jej rozwiązać problem?Zabawna i pouczająca opowieść o docenianiu tego, co już mamy.Stworzona przez twórców słynnego "Gruffalo", Julię Donaldson i Axela Schefflera, a na język polski przetłumaczona przez Michała Rusinka.

Weronika niedługo kończy czternaście lat. Nic nie układa się jej tak jak powinno. Miała pójść do gimnazjum, jednak wciąż musi uczyć się w podstawówce - w dodatku w innym mieście. Miała z mamą zacząć nowe, wspaniałe życie w Warszawie - spotykają ją tam wyłącznie przykrości i niepowodzenia. Z nikim nie udało jej się zaprzyjaźnić, nikt jej tu nie lubi, w dodatku wpakowała się w potężne tarapaty, o których nikomu nie może opowiedzieć. Ale zaraz. Może jest jednak ktoś, komu mogłaby się zwierzyć? Ktoś, kogo nikt nigdy nie posądziłby o to, że mógłby stać się materiałem na przyjaciela dla trzynastolatki? Ktoś równie samotny jak ona - i podobnie jak ona - bezradny?
Niespodziewana znajomość stanie się dla Weroniki ekspresową podróżą do dorosłego życia, podczas której czeka ją wiele niebezpiecznych zakrętów i niejedno wstrząsające doświadczenie. źródło okładki: http://latarnik.com.pl/pl/p/Weronika-i-zombie/395